در کودکان بزرگ‌تر نیز می‌توان از نادیده گرفتن سنجیده استفاده کرد ولی ممکن است برای به خواب رفتن مجدد، به کمک نیاز داشته باشند.

روش‌های کسب آرامش تدریجی ازنظر مشاور کودک
از تمرین مثبت استفاده کنید. در طول روز با او کار کنید و راه‌هایی را به کودک نشان دهید که در هنگام شب می‌تواند با به کارگیری آنها به خواب برود. صحنه آرام، زیبا و یکنواختی را به او پیشنهاد کنید تا در موردش فکر کند؛ مانند صحنه‌ای که امواج اقیانوس به یک ساحل برخورد می‌کنند و یا گوسفندی که از روی یک نرده در حال پریدن است. او را وادارید که با تکرار حروف الفبا یا یک ترانه کودکانه این کار را تمرین کند.

از موسیقی آرام‌بخش استفاده کنید. نزدیک تخت کودک یک ضبط صوت با یک نوار موسیقی ملایم بگذارید. به کودک نشان دهید که چطور در صورتی که شب از خواب بلند شد و نتوانست مجددا به خواب برود، آن را روشن کند.مشاور تلفنی کودکان

راهی برای گذراندن زمان ارائه دهید
برای او چندین فعالیت آرام که می‌تواند در رختخواب انجام دهد، مانند کتاب، نوار قصه، حیوانات پارچه‌ای یا عروسک تدارک ببینید، تا هنگامی که از رختخواب برمی‌خیزد، به شما نیازی نداشته باشد.

رفتار کودک را تقویت کنید و به او پاداش دهید
در این مورد نیز به کودک برای کمتر برخاستن در هنگام شب، نمره و جایزه بدهید. اگر به عنوان مثال، کودک هر شب سه بار از خواب برمی‌خاسته است، اگر دو بار از خواب برخاست، به او جایزه دهید و سپس اگر یکبار از خواب برخاست به او جایزه دهید و نهایتا اگر اصلا از خواب بلند نشد به او جایزه دهید. جایزه‌ها را با بیشتر کردن نمره‌هایی که به ازای آن داده می‌شوند، کمتر کنید. در ابتدا کودک با یک شب بدون برخاستن، جایزه خاصی را می‌برد، ولی به تدریج با دو شب بدون برخاستن، جایزه خاصی را می‌برد و بعد با سه شب بدون برخاستن و….

کودکانی که دوست دارند با شما بخوابند
کودکان دوست دارند در کنار والدینشان بخوابند ـ کنار والدین گرم، صمیمانه و امن است. بعضی از والدین هرگز به کودکان خود اجازه نمی‌دهند که وارد رختخواب آنها شوند و بعضی می‌گویند «تنها یکشنبه‌ها حق داری بیایی». بسیاری از والدین کودکان بیمار خود را هنگام شب با خود به بستر می‌برند، تا هم بتوانند آنها را آرام کنند و هم این که در همان زمان خودشان چُرتی بزنند.

بعضی والدین به کودک اجازه می‌دهند که در رختخواب آنها به خواب رود و سپس به آرامی کودک را از رختخواب خود بیرون آورده و در رختخواب خودش می‌گذارند. در حالی که بعضی دیگر از پدر و مادرها از خواب می‌پرند تا ببینند آیا کودک در رختخواب آنها هست یا نه. بعضی والدین، حتی عادت کرده‌اند که با کودک خود در یک رختخواب بخوابند.

ما معتقدیم خوابیدن کودک در رختخواب والدینش، بجز در برخی موارد خاص، هم برای کودک و هم برای والدین مضر است. براساس تجربه ما و بسیاری از متخصصان بهداشت روانی، دادن این اجازه به کودک، می‌تواند برای او مشکلات جدی ایجاد کند. ممکن است کودک بیش از حد وابسته شود و نتواند شب را به تنهایی خارج از خانه بگذراند.

ممکن است با این عمل دچار اضطراب شود، در مورد نقش خودش در خانواده و احساسات جنسی‌اش دچار سردرگمی شود و یا این که در مورد روابط والدین خود با یکدیگر دچار نگرانی و اضطراب شود. البته ممکن است این مسائل را آشکار بیان نکند ولی آنها را احساس می‌کند.

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی ایران-مشاور کودکان:کمک به کودک برای خواب مجدد